راهنمای نگارش مقاله
مقالات ارائه شده در همایش حاصل تحقیق نویسنده یا نویسندگان است که در چارچوب محورهای مطالعاتی همایش به دبیرخانة علمی همایش ارسال شده است.
مقاله ارسالی نباید پیش از این در هیچ همایشی ارائه شده و در نشریه‌ای به چاپ رسیده باشد.
مقاله باید شامل چکیده (فارسی و انگلیسی همراه با کلیدواژه)، چارچوب نظری، مقدمه، روش تحقیق، پیشینه تحقیق و یافته‌های تحقیق، نتیجه‌گیری، پی‌نوشت‌ها و فهرست منابع باشد.
چکيده مقاله باید در يک پاراگراف، حداکثر 250 کلمه نوشته شود و در متن آن بیان مسئله و هدف پژوهش، روش تحقیق، يافته‌ها و نتيجه‌گيری ذکر شده باشد.
عنوان، مقاله باید کوتاه، گویا، و بیان‌کننده محتویات آن باشد.
مقدمه، ارائه‌کننده مسئله، هدف تحقیق و معرفی کلی مقاله است.
نتیجه، باید به‌گونهای منطقی و مفید، روشن‌کننده بحث و حاصل یافته‌های تحقیق باشد.
پی‌نوشت‌های مقاله (اصطلاحات و برابرهای واژه‌ها، توضیحات و غیره) باید در متن به ترتیب شماره‌گذاری شده و در پایان مقاله و پیش از فهرست منابع نیز با نام «پی‌نوشت‌ها» گنجانده شوند.
ارجاعات درون‌متنی شامل نام‌خانوادگی نویسنده، سال انتشار و شماره صفحه پس از نقل مطلب در داخل پرانتز میآید.
در مطالب پژوهشی و تحلیلی لازم است واژه‌های کلیدی مربوط به متن و عنوان مقاله، بلافاصله بعد از چکیده و بین 5ـ 7 کلمه نوشته شود.
مقاله‌ها باید چکیده فارسی و انگلیسی داشته باشد. چکیده مقاله حداکثر در 150 کلمه و شامل خلاصه‌ای از موضوع مقاله، بیان مسئله، هدف، روش پژوهش، یافته‌های مهم و نتیجه باشد. چکیده فارسی و انگلیسی باید در صفحه‌ای جداگانه تایپ شود.
عکس‌ها، نگاره‌ها، جدول‌ها و غیره با کیفیت مناسب تهیه شوند.
چنانچه مقاله دارای چند نویسنده باشد، ارائه مقاله و تمام مکاتبات باید به وسیله نویسنده اول انجام شود. در غیر اینصورت، نویسندگان باید به‌صورت کتبی یکی از نویسندگان مقاله را به‌عنوان نماینده برای ارائه مقاله و انجام مکاتبات به دبیرخانة علمی همایش معرفی کنند.
چنانچه مقاله‌ای خارج از ضوابط راهنمای تهیه مطالب علمی همایش باشد، پیش از ارائه به داوران، به نویسنده برگشت داده خواهد شد.
مسئولیت صحت مطالب علمی با نویسنده / نویسندگان است.
در نهایت باید محتوای مقاله خود را طوری تنظیم کنید که تعداد صفحات مقاله از 15 صفحه بیشتر نباشد.
روش تنظیم منابع
فهرست منابع در پایان مقاله و در صفحه‌ای جداگانه، بر اساس حروف الفبا (نام خانوادگی) تنظیم گردد.
چنانچه چاپ، ترجمه و یا نسخه‌های خاصی از قرآن و نهج‌البلاغه منظور نباشد، این دو مأخذ در ابتدای منابع و بدون شماره و با ستاره مشخص می‌شوند.
کتاب: نام خانوادگی، نام. (سال انتشار)، عنوان کتاب؛ نام مترجم/ مصحح، شماره جلد، نوبت چاپ، محل نشر: ناشر.
در صورتیکه کتاب ترجمه باشد: نام خانوادگی، نام. (سال انتشار)، عنوان کتاب، نام مترجم، محل نشر، ناشر.
مقاله: نام خانوادگی، نام. (سال انتشار)، «عنوان مقاله»، نام مجله، شماره مجله.
در صورتیکه مقاله در یک کنفرانس ارائه شده باشد: نام‌خانوادگی، نام. (سال برگزاری کنفرانس)، «عنوان مقاله»، نام کنفرانس، محل برگزاری کنفرانس، تاریخ برگزاری کنفرانس.
در صورتی که مقاله ترجمه است، نام مترجم بعد از عنوان مقاله و بعد از ویرگول میآید.
در صورتی که کتاب، عنوان اصلی و فرعی دارد، دو عنوان با دو نقطه بیانی از هم جدا می‌شوند و تنها عنوان اصلی سیاه می‌شود.
در صورتی که به چند اثر از یک نویسنده استناد می‌کنیم، به جای تکرار نام نویسنده از خط تیره استفاده می‌کنیم.
پایان‌نامه: نام خانوادگی، نام، «عنوان پایان‌نامه»، پایان‌نامه کارشناسی ارشد/ رساله دکتری، رشته، دانشکده، دانشگاه، سال دفاع.
منابع الکترونیکی: نام خانوادگی، نام. (تاریخ مطلب)، «عنوان مقاله»، نشانی کامل سایت: تاریخ دریافت مطلب.
مأخذی با مؤلف نامشخص: در صورت تألیف توسط مرکز یا مؤسسه، نام آن مرکز ذکر می‌شود و در غیر این صورت منبع با نام اثر آغاز می‌شود.
عدم تعیین برخی مشخصات: از الفاظ [بیجا]، یعنی بدون محل نشر، [بینا]، به معنی بدون ناشر و [بیتا] به معنی بدون تاریخ انتشار، استفاده شود.
منابع لاتین: به همان ترتیب منابع فارسی و عربی تنظیم می‌شوند؛ با این توضیح که در انتهای فهرست منابع و پس از منابع فارسی و عربی می‌آیند.
| 